twitter
rss

             Πέρασαν ήδη 51 χρόνια από την 17η Νοεμβρίου 1973...Την ημέρα που έμεινε στην ιστορία της Ελλάδας ως "εξέγερση του Πολυτεχνείου", μία πολύ ιδιαίτερη εκδήλωση αντίθεσης του κόσμου απέναντι στην χούντα των Συνταγματαρχών (1967-1974), που έλαβε χώρα έξω και γύρω από το κτήριο του Πολυτεχνείου.

         Με απλό και κατανοητό τρόπο, μιλήσαμε και φέτος στα παιδιά του σχολείου μας για τα γεγονότα που προηγήθηκαν εκείνης της ημέρας, τι συνέβη στις 17 Νοεμβρίου και τι επακολούθησε.

                   



       Τα παιδιά παρακολούθησαν με ξεχωριστό ενδιαφέρον την εξιστόρηση των όσων διαδραματίστηκαν, και για έναν επιπλέον λόγο: Τον κύριο ρόλο στα γεγονότα αυτά έπαιξαν νέοι άνθρωποι, φοιτητές, εργαζόμενοι κι αυτό τους έκανε μεγάλη εντύπωση!

    Ενδιάμεσα, με την βοήθεια της μουσικού μας, τραγουδήσαμε τραγούδια αγαπημένα σε μικρούς και μεγάλους...



           Στο τέλος της γιορτούλας μας είχαμε και ένα διαδραστικό δρώμενο. Κατασκευάσαμε γαρύφαλλα, τα οποία τοποθετήθηκαν από τα παιδιά σε κάγκελα, που επίσης κατασκευάστηκαν από εμάς, μαζί με τις λέξεις που φώναζαν τότε οι φοιτητες : ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!






   

      Κλείνοντας, είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι, όπως κάθε ξεχωριστό γεγονός, έτσι και η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν θα μπορούσε να αφήσει ασυγκίνητους και αμέτοχους του καλλιτέχνες. Ενδεικτικά:

      Τρεις μέρες μετά την εξέγερση, δηλαδή στις 20 Νοεμβρίου 1973, ο χαράκτης Α. Τάσσος χαράζει σε ξύλο μήκους 5,28 μ την πολυπρόσωπη σύνθεσή του «17 Νοέμβρη 1973»:


Tο 1975 ο ζωγράφος και χαράκτης Κώστας Μαλάμος  (1913-2007) ζωγράφισε  το   έργο: «Η πρώτη επέτειος»:




Το 1974 ο  ζωγράφος Γιώργος Βακιρτζής  (1923- 1988) δημιούργησε το έργο  «Εδώ Πολυτεχνείο. 16.ΧΙ.73»...


...ενώ η χαράκτρια Βάσω Κατράκη (1909-1988) λάξευσε  έργο που τυπώθηκε σε αφίσα με στίχους του Γιάννη Ρίτσου από τη συλλογή του «Αγρύπνια» (1941-53): «Τραβήξανε ψηλά, πολύ ψηλά. / Δύσκολο πια να χαμηλώσουνε»: