Ένα από τα πιο ωραία έθιμα, που μάλιστα έχει τις ρίζες του από τα χρόνια
που έζησε ο Άγιος Βασίλειος, από τον οποίο πήρε και το όνομά του, είναι η κοπή
της βασιλόπιτας.
Η ιστορία αρχίζει με τον Ιουλιανό τον
Παραβάτη, ο οποίος απείλησε τη επαρχία της Καισαρείας, κατά την εποχή του
Αγίου Βασιλείου. Για να τον εξευμενίσουν, οι κάτοικοι μάζεψαν όσα χρυσαφικά και
νομίσματα είχαν, με σκοπό να του τα παραδώσουν και να τους λυπηθεί. Μετά από
προσευχή του αγίου για να σωθεί η Καισάρεια, ο Ιουλιανός δεν πέρασε τελικά από
την επαρχία, διότι σκοτώθηκε σε μάχη με τους Πέρσες.
Έτσι, τα χρυσαφικά και τα νομίσματα των
κατοίκων έμειναν άθικτα. Υπήρχε, όμως, δυσκολία πώς να επιστραφούν το καθένα
στον σωστό άνθρωπο. Ο Άγιος Βασίλειος έδωσε εντολή να φτιαχτούν αρτίδια, μέσα
στα οποία έβαλε χωριστά τα τιμαλφή. Μετά μοίρασε τα αρτίδια στους
κατοίκους. Λέγεται πως με την ευλογία του, ο καθένας βρήκε αυτό ακριβώς που
είχε δώσει!
Για να θυμόμαστε αυτό το θαυμαστό
γεγονός, φτιάχνουμε και κόβουμε κάθε χρόνο στην μνήμη του την Βασιλόπιτα.
Θεωρείται δε ως ευλογία το να βρει κανείς το φλουρί...
Κι εμείς στο σχολείο μας, με μεγάλη χαρά
συγκεντρωθήκαμε για την κοπή της δικής μας Βασιλόπιτας, που ήταν και φέτος
υπέροχη!
Μετά από ένα σύντομο χαιρετισμό από την Διευθύντριά μας, κ. Εύη Παπασπυρίδου...
...την ευθύνη για το κόψιμο ανέλαβε ο, μετά από τόσα έτη, "ειδήμων"συνάδελφός μας κ.Γιώργος Πίπης, που με θαυμαστή ακρίβεια (προσέξατε τον χάρακα;;) διενεργεί την ακριβοδίκαιη μοιρασιά!
Και μετά από την τόση προσπάθεια, ήρθε κι η ώρα να διανεμηθούν τα κομμάτια και να μάθουμε ποιος θα είναι ο τυχερός!
