Δημοτικό Σχολείο Νοσοκομείου Παίδων "Η Αγία Σοφία"

Η γιορτή της 28ης Οκτωβρίου στο σχολείο μας.

Με μια πολύ όμορφη γιορτή στο σχολείο μας, τιμήσαμε και φέτος την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Οι μαθητές συγκίνησαν όλους τους παρευρισκόμενους και απέσπασαν το θερμό χειροκρότημά τους.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους μελή από το προσωπικό του νοσοκομείου αλλά και η πρώην αθλήτρια δρόμων αντοχής , πανελληνιονίκης και βαλκανιονίκης Μαρία Πολύζου η οποία με θέρμη αγκάλιασε τους μαθητές δινόντάς τους μήνυμα πως οι δύσκολοι αγώνες απαιτούν πίστη , ελπίδα και θέληση.

Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές για την προσπάθεια που κατέβαλαν στην πραγματοποίηση αυτής της εκδήλωσης.

0 σχόλια |

Όνειρο καλοκαιρινού μεσημεριού (Γ.Ρίτσου)

Χτες βράδυ δεν κοιμήθηκαν καθόλου τα παιδιά..

Είχανε κλείσει ένα σωρό τζιτζίκια στο κουτί των μολυβιών

και τα τζιτζίκια τραγουδούσαν κάτου απ' το προσκεφάλι τους

ένα τραγούδι που το ξέραν τα παιδιά από πάντα

και το ξεχνούσαν με τον ήλιο...

Φέρε το ξύλινο αλογάκι με την κόκκινη σέλα,

να κυνηγήσουμε τους ίσκιους των νερών

προτού μας προφτάσει το βράδυ με τα μεγάλα

παραμύθια της χειμωνιάτικης φωτιάς…

Δεν πάει καιρός που ο ήλιος κρεμούσε

χρυσά κρόσσια στις πόρτες του δάσους…

ΑΛΛΟΤΕ διαβάζαμε τα μαθήματά μας,

κάναμε την προσευχή μας

και λέγαμε πως δυό και δυό κάνουνε τέσσερα.

Τώρα, δυό λουλούδια και δυό αχτίνες δεν κάνουνε τέσσερα

– κάνουνε την ψυχή μας. Κι ένα τριαντάφυλλο και μια πεταλούδα δεν κάνουν δυό– κάνουν ένα Θεό. Κι ένας Θεός κάνει όλα.

Λοιπόν, η ψυχή μας μαζί με την ψυχή του Θεού πόσα κάνει;

Ο δάσκαλος δεν ξέρει.

Εμείς το ξέρουμε πως κάνει: ένα.

Το διαβάσαμε σήμερα στο ανοιχτό βιβλίο του ήλιου,

σήμερα που ξεχάσαμε όλα τα βιβλία.

Καλό καλοκαίρι!

0 σχόλια |

Γιορτάζοντας το καλοκαίρι μαζί με τους "ΗΧΟΜΥΘΟΥΣ"

Μια ακόμα δημιουργική χρονιά έφτασε στο τέλος της...
Το καλοκαίρι ήρθε και μαζί του έφερε παραμύθια και όμορφα τραγούδια.
Η μουσική ομάδα "ΗΧΟΜΥΘΟΙ" μας ταξίδεψαν και φέτος με τις υπέροχες μαλωδίες τους...

"Η Μελωδένια στη Μελωδοχώρα"

Αυτή τη φορά, το παραμύθι μας είχε την αφηρημένη Μελωδένια, ένα πανύψηλο δέντρο, πουλιά, ξωτικά, αγαπημένα ζευγάρια, ψαρά, εφημεριδοπώλη, τον κύριο βιαστικό...

Κι όλοι μαζί έψαχναν να βρουν το μυστικό της ζωής και της χαράς...

...για να ξαναζωντανέψουν το μεγάλο δέντρο που σταμάτησε ν' ανθίζει...

Μαζί με τα παιδιά, προσπαθήσαμε να βρούμε τα μελωδικά μονοπάτια και το μυστικό της αγάπης...

Ταξιδέψαμε, ψάξαμε, τραγουδήσαμε...

...ώσπου στο τέλος τα καταφέραμε, και το δέντρο μας ξανάνθισε!

Με μια όμορφη ανθοδέσμη, ευχαριστήσαμε τους ΗΧΟΜΥΘΟΥΣ, που για μια ακόμη χρονιά μας έφεραν νότες και μύθους στο σχολείο μας και μας ενθουσίασαν!

Να είστε όλοι καλά!

0 σχόλια |

Πρόσκληση για την καλοκαιρινή γιορτή μας!

0 σχόλια |

Στου σχολειού τα θρανιάκια, κάθονται τα καβουράκια...

Αστεία-αστεία, άλλη μία σχολική χρονιά έφτασε στο τέλος της!

Και για να δείξουμε την αγάπη μας στους μικρούς μας μαθητές και να τους ευχαριστήσουμε, σκεφθήκαμε να τους φτιάξουμε ένα όμορφο καλοκαιρινό ενθύμιο:

" Στου γιαλού τα βοτσαλάκια, κάθονται δυο καβουράκια..." λέει το τραγούδι.

Εμείς, όμως, φέραμε, για χάρη των παιδιών, πολλά καβουράκια στο σχολείο μας!

Φτιάχναμε...φτιάχναμε...

...μέχρι που η καβουροπαρέα μας έγινε πολύ μεγάλη...

...και γέμισε όλα τα θρανία μας! Καμαρώστε τα!

Σας άρεσαν, παιδιά; Λίγη υπομονή και θα γίνουν δικά σας!

0 σχόλια |

Jean Richepin: Il est impossible d' effacer la Grèce (Δεν μπορείτε να εξαφανίσετε την Ελλάδα)

Ένα εντυπωσιακό κείμενο του γνωστού Γάλλου λογοτέχνη του περασμένου αιώνα Jean Richepin, για την προσφορά της Ελλάδας στον παγκόσμιο πολιτισμό. Αριστερά η μετάφραση και δεξιά το πρωτότυπο στα γαλλικά:

0 σχόλια |

ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΣΟΛΩΜΟΥ: Ἡ Ἡμέρα τῆς Λαμπρῆς

Καθαρότατον ἥλιον ἐπρομηνοῦσε
Τῆς αὐγῆς τὸ δροσάτο ὕστερο ἀστέρι,
Σύγνεφο, καταχνιά, δὲν ἀπερνοῦσε
Τ΄ οὐρανοῦ σὲ κανένα ἀπὸ τὰ μέρη·
Καὶ ἀπὸ κεῖ κινημένο ἀργοφυσοῦσε
Τόσο γλυκὸ στὸ πρόσωπο τ’ ἀέρι,
Ποὺ λὲς καὶ λέει μὲς στῆς καρδιᾶς τὰ φύλλα:
Γλυκειὰ ἡ ζωὴ κι ὁ θάνατος μαυρίλα.

Χριστὸς ἀνέστη: Νέοι, γέροι καὶ κόρες,
Ὅλοι, μικροὶ μεγάλοι, ἑτοιμαστεῖτε·
Μέσα στὲς ἐκκλησιὲς τὲς δαφνοφόρες
Μὲ τὸ φῶς τῆς χαρᾶς συμμαζωχτῆτε·
Ἀνοίξετε ἀγκαλιὲς εἰρηνοφόρες
Ὀμπροστὰ στοὺς Ἁγίους καὶ φιληθῆτε·
Φιληθῆτε γλυκὰ χείλη μὲ χείλη,
Πέστε Χριστὸς Ἀνέστη ἐχθροὶ καὶ φίλοι.

Δάφνες εἰς κάθε πλάκα ἔχουν οἱ τάφοι,
Καὶ βρέφη ὡραῖα στὴν ἀγκαλιά οἱ μαννάδες.
Γλυκόφωνα, κοιτώντας τὲς ζωγραφι-
σμένες εἰκόνες, ψάλλουνε οἱ ψαλτάδες·
Λάμπει τὸ ἀσήμι, λάμπει τὸ χρυσάφι
ἀπὸ τὸ φῶς ποὺ χύνουνε οἱ λαμπάδες·
Κάθε πρόσωπο λάμπει ἀπ' τὸ ἀγιοκέρι,
Ὁποῦ κρατοῦνε οἱ Χριστιανοί στὸ χέρι.