twitter
rss

 


 Η 17η Νοεμβρίου είναι μια σημαντική ημέρα

 μνήμης για όλους μας. Θυμόμαστε την εξέγερση

 των φοιτητών του Πολυτεχνείου το 1973, οι οποίοι

 ύψωσαν τη φωνή τους απέναντι στη δικτατορία

 ζητώντας δημοκρατία, ελευθερία και αξιοπρέπεια.

 Με το ραδιόφωνο του Πολυτεχνείου και το

 σύνθημα «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία», έδωσαν

 κουράγιο σε όλη την κοινωνία.





Τον Απρίλιο του 1967 μια ομάδα αξιωματικών κατέλαβε την εξουσία με πραξικόπημα. Κατά τη διάρκεια της επταετίας, οι πολιτικές ελευθερίες περιορίστηκαν: κόμματα διαλύθηκαν, ο Τύπος λογοκρινόταν, πολλοί άνθρωποι φυλακίστηκαν ή εξορίστηκαν για τα πιστεύω τους. Η κοινωνία ζούσε μέσα σε κλίμα φόβου, ενώ κάθε μορφή ελεύθερης έκφρασης ήταν υπό επιτήρηση.



Μέσα σε αυτό το περιβάλλον έντονου περιορισμού, οι φοιτητές των ελληνικών πανεπιστημίων άρχισαν να κινητοποιούνται. Τον Νοέμβριο του 1973, οι φοιτητές του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου κατέλαβαν το ίδρυμα και ξεκίνησαν έναν ελεύθερο ραδιοφωνικό σταθμό μέσα από τις σχολές. Με το γνωστό πλέον μήνυμα «Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο», κάλεσαν τους πολίτες να αντισταθούν στη χούντα και να απαιτήσουν δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα και κοινωνική δικαιοσύνη.


Χιλιάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας συγκεντρώθηκαν γύρω από το Πολυτεχνείο για να στηρίξουν την προσπάθεια των φοιτητών. Το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου, το καθεστώς απάντησε με βία: στρατιωτικές δυνάμεις και άρματα μάχης επενέβησαν, διαλύοντας την κατάληψη. Παρά τις απώλειες και την καταστολή, η εξέγερση έδειξε ότι η κοινωνία δεν είχε χάσει το θάρρος της. Λίγους μήνες αργότερα, η δικτατορία κατέρρευσε...



Τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, κάθε φορά που γινόταν πορεία προς τιμήν του Πολυτεχνείου, ο κόσμος που συμμετείχε έκανε μια στάση κάτω από το σπίτι της μεγάλης Σοφίας Βέμπο, της "τραγουδίστριας της νίκης", για να φωνάξει συνθήματα προς τιμήν της και να την χειροκροτήσει δυνατά!



Τιμούμε την 17η Νοεμβρίου όχι μόνο για όσα έγιναν στο Πολυτεχνείο, αλλά και για όσα μας διδάσκει: να μην αδιαφορούμε, να αγωνιζόμαστε για τις αξίες μας και να υπερασπιζόμαστε τη δημοκρατία σε κάθε στιγμή της ζωής μας. Είναι μια επέτειος που μας θυμίζει πως η ιστορία γράφεται όταν κάποιοι αποφασίζουν να πουν “όχι” στην αδικία και “ναι” στην ελευθερία






Κάθε γιορτή του σχολείου μας αποτελεί μία μοναδική εμπειρία, κι αυτό γιατί απευθύνεται εκεί όπου υπάρχει περισσότερη ανάγκη για χαμόγελο, ελπίδα και κουράγιο, σε μαθητές που νοσηλεύονται! 

Η εκδήλωση που με πολλή αγάπη ετοιμάσαμε για να τιμήσουμε την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 ήταν διαφορετική από κάθε άλλη χρονιά. Αντί να γίνει στην αίθουσα εκδηλώσεων, αποφασίσαμε να μεταφέρουμε το μήνυμα της ημέρας στους διαδρόμους των ογκολογικών κλινικών του Νοσοκομείου Παίδων "Η Αγία Σοφία", καθώς και στην είσοδο του Νοσοκομείου, ώστε να λάβουν μέρος και τα παιδιά των υπολοίπων κλινικών.

Το πρωί της Παρασκευής 24 Οκτωβρίου, οι εκπαιδευτικοί του Δημοτικού και Νηπιαγωγείου, μαζί με μουσικά όργανα, κατευθυνθήκαμε στις ογκολογικές κλινικές, κρατώντας μικρές ελληνικές σημαίες. 





Εκεί μας υποδέχτηκαν με χαμόγελο οι γιατροί, οι νοσηλευτές και φυσικά οι νοσηλευόμενοι, που ανυπομονούσαν να παρακολουθήσουν τη μικρή μας γιορτή!





Η εκδήλωση ξεκίνησε με γνωστά, επίκαιρα τραγούδια που όλοι αγαπάμε όπως το "Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του" και το "Κορόιδο Μουσολίνι". 


Οι μελωδίες και οι φωνές των παιδιών γέμισαν τον χώρο με ζωντάνια και ενθουσιασμό και έσβησαν για λίγο τον ήχο των μηχανημάτων...

 

Ενδιάμεσα στα τραγούδια και σχετικά με αυτά, οι εκπαιδευτικοί μιλήσαμε, με απλά λόγια, για τα γεγονότα της 28ης Οκτωβρίου 1940.

Η πιο συγκινητική στιγμή ήταν όταν πραγματοποιήθηκε μια μικρή, συμβολική παρέλαση. Οι νοσηλευόμενοι μαθητές, κρατώντας σημαίες και τραγουδώντας το «Στης Πίνδου τα βουνά», περπάτησαν αργά στους διαδρόμους, με τη βοήθεια του προσωπικού και των γονέων τους. Ήταν μια παρέλαση της ψυχής κι ελπίδας...






Η επετειακή μας εκδήλωση ολοκληρώθηκε ψάλλοντας όλοι μαζί, περήφανα, τον Εθνικό μας ύμνο!

 Η μικρή, αλλά ζεστή μας γιορτή, πραγματοποιήθηκε και στην είσοδο του Νοσοκομείου, όπου μας τίμησαν με την παρουσία τους ο Διοικητής των Νοσοκομείων Παίδων Αθήνας, κ. Μίχας, η αναπληρώτρια Διοικήτρια, κ. Κανέλλου, μέλη του ΔΣ, Τομεάρχες, Προϊσταμένες, Διοικητικό προσωπικό, ιατροί, νοσηλευτές. Τραγουδήσαμε με μεγάλο ενθουσιασμό τα αγαπημένα μας τραγούδια, με ακόμα μεγαλύτερη συμμετοχή από τους παρευρισκομένους. 




Διαβάσαμε σύντομα κείμενα και αφηγήσεις για τα γεγονότα του 1940: για το μεγάλο «Όχι» που είπε η Ελλάδα, για τον ηρωισμό των στρατιωτών στα βουνά της Πίνδου, για τις γυναίκες που κουβαλούσαν τρόφιμα και πολεμοφόδια μέσα στο χιόνι, για την πίστη στην ελευθερία και την ειρήνη. Όλοι άκουγαν με προσοχή και συγκίνηση. Ήταν μια ζωντανή ιστορία που άγγιξε τις καρδιές όλων.

Εξίσου συγκινητική με προηγουμένως ήταν η συμβολική παρέλαση που πραγματοποιήθηκε, περήφανα, αυτή τη φορά με μαθητές των Παιδιατρικών κλινικών του Νοσοκομείου.

Τέλος, κι εδώ όλοι μαζί - μαθητές, εκπαιδευτικοί, προσωπικό και επισκέπτες - ψάλαμε τον Εθνικό μας Ύμνο. Η συγκίνηση ήταν διάχυτη, τα μάτια πολλών γέμισαν δάκρυα, και όλοι νιώσαμε πως εκείνη τη στιγμή τιμούσαμε πραγματικά την πατρίδα μας, όχι μόνο με λόγια, αλλά με πράξεις αγάπης και ανθρωπιάς.

Ακολούθως, βγάλαμε αναμνηστικές φωτογραφίες με τη Διοίκηση και το προσωπικό του Νοσοκομείου. Όλοι χαμογελούσαν, και ήταν φανερό πως αυτή η απλή, ανθρώπινη γιορτή είχε αγγίξει τις καρδιές τους...

Η 28η Οκτωβρίου δεν είναι μόνο μια ημερομηνία στο ημερολόγιο ή μια παρέλαση στην πλατεία. Είναι ένα μάθημα ζωής: να λέμε «όχι» σε ό,τι μας φοβίζει, να στεκόμαστε δίπλα ο ένας στον άλλον, να μη χάνουμε το κουράγιο μας. Και ίσως, τελικά, αυτό να είναι το πιο σπουδαίο μάθημα που μπορεί να πάρει ένα παιδί.

Ήταν μια μέρα γεμάτη συγκίνηση, χαρά και υπερηφάνεια

Φεύγοντας, όλοι νιώθαμε λίγο πιο πλούσιοι — όχι σε πράγματα, αλλά σε συναισθήματα. Και είμαστε σίγουροι πως οι ήρωες του ’40 θα ήταν περήφανοι για αυτή τη μικρή, αλλά τόσο μεγάλη, γιορτή μας.










Στις 10-13 Οκτωβρίου 2025 είχαμε την τιμή να συμμετάσχουμε σε μία ιδιαίτερη και συγκινητική αλυσίδα εκδηλώσεων που διοργάνωσε η Εθελοντική Ομάδα Σαντορίνης, μια ομάδα ανθρώπων που διακρίνεται για το ανιδιοτελές έργο της, την επίμονη προσφορά της και το πνεύμα αλληλεγγύης που καλλιεργεί με συνέπεια στην τοπική κοινωνία.

Η κορυφαία εκδήλωση της 13ης Οκτωβρίου δεν ήταν απλώς μια τελετή, ήταν μια γιορτή προσφοράς. Μια βραδιά που απέδειξε ότι μέσα από την ομαδική προσπάθεια, τη συνεργασία και την αγάπη για τον συνάνθρωπο μπορούν να πραγματοποιηθούν δράσεις με πραγματικό αντίκτυπο.

Συγκινηθήκαμε βαθιά από τις ιστορίες, τις πρωτοβουλίες και τα πρόσωπα που τιμήθηκαν. Πρόκειται για ανθρώπους που δεν ζητούν αναγνώριση, αλλά εργάζονται αθόρυβα για το καλό της κοινότητας. Το να βρεθούμε ανάμεσά τους αποτέλεσε για εμάς τεράστια τιμή και ταυτόχρονα υπενθύμιση του καθήκοντος που έχουμε ως παιδαγωγοί.

Εκεί, ανάμεσα σε φορείς, συλλόγους και προσωπικότητες που έχουν αφήσει θετικό αποτύπωμα στο νησί, το σχολείο μας - και εμείς ως εκπαιδευτικοί - δεχθήκαμε μια τιμή που μάς γέμισε υπερηφάνεια αλλά και βαθιά συγκίνηση: Την απονομή τιμητικής πλακέτας.


Η στιγμή της απονομής ήταν για όλους μας ξεχωριστή. Δεν την αντιληφθήκαμε ως μια τυπική διάκριση, αλλά ως μια αναγνώριση της  προσπάθειας που γίνεται καθημερινά μέσα στους θαλάμους και τις αίθουσες του Νοσοκομειακού Σχολείου: της προσπάθειας να στηρίξουμε, να εμπνεύσουμε, να εκπαιδεύσουμε αλλά και να διαμορφώσουμε νέους ανθρώπους με ενσυναίσθηση, ήθος, κριτική σκέψη και διάθεση προσφοράς.

Επίσης, αποτελεί υπενθύμιση ότι το εκπαιδευτικό έργο δεν περιορίζεται στο πρόγραμμα σπουδών· επεκτείνεται σε όλα όσα δίνουμε στα παιδιά μέσα από την καθημερινή αλληλεπίδραση, τη συνεργασία, τις δράσεις κοινωνικοποίησης και την καλλιέργεια της κοινωνικής ευθύνης.

Εμείς με τη σειρά μας αφιερώνουμε αυτήν την τιμή:

  • στους μαθητές και τις μαθήτριές μας, που αγκαλιάζουν κάθε δράση με ενθουσιασμό και δημιουργικότητα,

  • στους γονείς που στηρίζουν κάθε πρωτοβουλία,

  • στη σχολική κοινότητα που λειτουργεί με ενότητα και όραμα

Θα θέλαμε από καρδιάς να ευχαριστήσουμε την Εθελοντική Ομάδα Σαντορίνης για την τιμή, για το έργο της και για το παράδειγμα που δίνει στην κοινωνία.

Συνεχίζουμε με αίσθημα ευθύνης, πίστη στις αξίες μας και αφοσίωση στον παιδαγωγικό μας ρόλο.

Η εκδήλωση αυτή δεν αποτελεί απλώς μια όμορφη ανάμνηση, αποτελεί ένα σημείο αναφοράς.
Μια στιγμή που θα μας συνοδεύει και θα μας υπενθυμίζει ότι η προσφορά είναι δύναμη, και ότι το σχολείο μπορεί και πρέπει να είναι φάρος ανθρωπιάς!

https://santoriniethelontes.wordpress.com/2025/10/20/%ce%b7-%cf%83%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%bf%cf%81%ce%af%ce%bd%ce%b7-%ce%ad%cf%83%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bb%ce%b5-%ce%bc%ce%ae%ce%bd%cf%85%ce%bc%ce%b1-%ce%b1%ce%b3%ce%ac%cf%80%ce%b7%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9/



Με αφορμή την 12η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού, η οποία εναρμονίζεται με την Ευρωπαϊκή Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού, το σχολείο μας είχε τη μεγάλη χαρά να φιλοξενήσει έναν ξεχωριστό καλεσμένο: τον Σπύρο Χρυσικόπουλο, έναν σπουδαίο Έλληνα αθλητή, που έχει αφιερώσει τη ζωή του στον αθλητισμό, την επιμονή και την υπέρβαση των ορίων.

Από την πρώτη στιγμή που μπήκε στην αίθουσα εκδηλώσεων, ο Σπύρος Χρυσικόπουλος κέρδισε τους μαθητές με το χαμόγελό του, την απλότητα και την ειλικρίνειά του

Δεν ήρθε απλώς να μιλήσει για τους αγώνες και τα ρεκόρ του, αλλά για κάτι πολύ πιο σημαντικό: το πώς καταφέρνει κανείς να συνεχίζει, ακόμα κι όταν αποτυγχάνει!

Με λόγια απλά, κατανοητά και γεμάτα ειλικρίνεια, μίλησε στα παιδιά για το ταξίδι του στον αθλητισμό. Περιέγραψε τις μεγάλες αποστάσεις που έχει κολυμπήσει, τους δύσκολους αγώνες που έχει δώσει, αλλά και τις στιγμές που ένιωσε να φτάνει στα όριά του. Είπε ότι δεν ήταν πάντα εύκολο, ότι πολλές φορές σκέφτηκε να τα παρατήσει, όμως κάτι μέσα του τον έκανε να συνεχίσει.

«Περισσότερο κι από τις επιτυχίες μου, με βοήθησαν οι αποτυχίες μου. Από αυτές έμαθα να μη σταματάω, να ξανασηκώνομαι και να προσπαθώ ξανά. Κάθε φορά που δεν τα παρατάς, έχεις ήδη κερδίσει!»

 

Αυτή η φράση έκανε όλα τα παιδιά να τον κοιτάζουν με θαυμασμό. Δεν ήταν πια ένας “ήρωας των ρεκόρ”, αλλά ένας άνθρωπος που ξέρει να αγωνίζεται με την καρδιά του.

Ο αθλητής μίλησε επίσης για τη σημασία της προπόνησης, της υπομονής, της πειθαρχίας και της ομαδικότητας. Εξήγησε πως ο αθλητισμός δεν είναι μόνο νίκες και μετάλλια, αλλά ένα σχολείο ζωής, που μαθαίνει στα παιδιά να σέβονται τον εαυτό τους και τους άλλους, να προσπαθούν χωρίς να απογοητεύονται και να χαίρονται κάθε μικρό βήμα προόδου.

Οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να του κάνουν ερωτήσεις, και οι απορίες ήταν πολλές!

«Πώς νιώθετε όταν κολυμπάτε για ώρες μέσα στη θάλασσα;»
«Έχετε φοβηθεί ποτέ;»
«Τι κάνετε όταν κουράζεστε και θέλετε να σταματήσετε;»

Ο κ. Χρυσικόπουλος απάντησε σε όλα με ζεστασιά αλλά και χιούμορ, δίνοντας στα παιδιά να καταλάβουν πως η δύναμη του νου και της ψυχής είναι εξίσου σημαντική με τη σωματική δύναμη.

Εκτός από την κύρια αίθουσα του σχολείου μας, ο μεγάλος πρωταθλητής περιηγήθηκε και στους διαδρόμους του Νοσοκομείου Παίδων "Η Αγία Σοφία" και συναντήθηκε στην 2η αίθουσα του σχολείου μας με παιδιά των Παιδιατρικών κλινικών. Το ενδιαφέρον ήταν εξίσου ζωηρό και οι ερωτήσεις βροχή!


Στο τέλος της ομιλίας του, προσέφερε στα παιδιά το βιβλίο του, μέσα στο οποίο περιγράφει τις εμπειρίες και τις σκέψεις του, καθώς και σελιδοδείκτες και μολύβια με αφιερώσεις. Τα παιδιά ήταν ενθουσιασμένα! Πολλά από αυτά του ζήτησαν αυτόγραφο και του υποσχέθηκαν πως θα διαβάσουν το βιβλίο του.


Η εκδήλωση έκλεισε με ένα μεγάλο χειροκρότημα και μια ομαδική φωτογραφία. Ήταν μια στιγμή χαράς, συγκίνησης και υπερηφάνειας, καθώς όλοι ένιωσαν πως πήραν κάτι πολύτιμο από αυτή τη συνάντηση: Ένα μάθημα ζωής!

Ο Σπύρος Χρυσικόπουλος δεν μίλησε μόνο για τον αθλητισμό. Μίλησε για τη ζωή, για την επιμονή και για το θάρρος να ξαναπροσπαθείς, ακόμα κι όταν όλα φαίνονται δύσκολα. Και αυτό είναι, ίσως, το πιο δυνατό μήνυμα που μπορούμε να μεταφέρουμε στα παιδιά μας!

Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Σπύρο Χρυσικόπουλο για τον χρόνο, τα λόγια και το παράδειγμά του. Η παρουσία του στο σχολείο μας γέμισε έμπνευση, αισιοδοξία και τη σιγουριά πως, με προσπάθεια και πίστη, μπορούμε όλοι να κατακτήσουμε τα δικά μας «ρεκόρ» στη ζωή!

Στους παρακάτω συνδέσμους, μπορούμε να απολαύσουμε μερικά από τα κατορθώματα του μεγάλου αθλητή!






      Με χαμόγελα και ενθουσιασμό ξεκίνησε και φέτος η νέα σχολική χρονιά και στο δικό μας, ιδιαίτερο, Νοσοκομειακό  σχολείο, με την τέλεση του καθιερωμένου αγιασμού. Όσοι από τους μαθητές είχαν την δυνατότητα, γονείς και εκπαιδευτικοί βρεθήκαμε στο χώρο που τελέστηκε ο αγιασμός, ανταλλάσσοντας ευχές για τη νέα εκπαιδευτική  χρονιά.



     Ο ιερέας του Νοσοκομείου Παίδων "Η Αγία Σοφία", πατήρ Αλέξανδρος, τέλεσε τον αγιασμό με κατάνυξη, μας ευλόγησε, μας ράντισε, και μας έδωσε πατρικές νουθεσίες, ευχόμενος σε όλους υγεία, πρόοδο και δύναμη για τη νέα αρχή. Στη συνέχεια ράντισε και ευλόγησε τις αίθουσες του σχολείου μας.



    Μετά τον αγιασμό, οι εκπαιδευτικοί προσφέραμε σε όλους τους μαθητές μας κάποιο όμορφο δώρο για το καλωσόρισμα.

     Η νέα σχολική χρονιά ας είναι μια ευκαιρία για δημιουργία, συνεργασία και νέες εμπειρίες. Όλοι μαζί, μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς, ας γίνουμε μια μεγάλη ομάδα με κοινό στόχο: Ακόμα και μέσα στο Νοσοκομείο, ακόμα και σε δύσκολες συνθήκες, να βιώνουμε την κοινότητα ενός σχολείου γεμάτου χαμόγελα, ασφάλεια, αγάπη για τη μάθηση κι ΕΛΠΙΔΑ!

    Ευχόμαστε ολόψυχα σε όλους μια σχολική χρονιά με περισσότερη υγεία, χαρές, πρόοδο και επιτυχίες σε όλους τους τομείς!

    Είναι απίστευτο! Φτάσαμε στο τέλος μιας ακόμα σχολικής χρονιάς! Μιας χρονιάς γεμάτης ελπίδα, δημιουργίες, παιχνίδια, αγκαλιές αλλά και κατακτήσεις προσωπικές, που έκαναν τους νοσηλευόμενους, ήρωες μαθητές μας ακόμα πιο δυνατούς για το ταξίδι της ζωής!

    Ο δικός μας χαιρετισμός, όμορφα καραβάκια, που προσφέραμε σε κάθε παιδί ξεχωριστά αλλά και στις κλινικές του Νοσοκομείου Παίδων "Η Αγία Σοφία". 



     "Άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε, καραβάκια...", με σωσίβια, καμινάδες, κοχυλάκια και φυσικά μια μεγάλη ευχή: Να έχουν ένα όμορφο καλοκαίρι, με υγεία!
 
    Το κάθε καραβάκι, μοναδικό, όπως και τα παιδιά μας. Γεμάτα χρώματα και φαντασία, τα καραβάκια αυτά θα τους θυμίζουν τη χαρά και τη ζεστασιά αυτής της τόσο ιδιαίτερης σχολικής οικογένειας!

                 Από καρδιάς, ευχόμαστε σε όλους:
                          ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ !!!